woensdag, december 24, 2014

Bretoense tuin. Vergankelijkheid en verrijzenis.


Het was bijna 3 maand geleden. Nu terug in onze Bretoense tuin, groen alom en rouwig ben ik er niet om. 

In de border zijn het vooral de naar koriander geurende duizendknopen die onverbiddelijk blijven doorgroeien. Alsof ze hier thuis zijn. Ze blijven me verbazen. Toch heeft het hier de voorbije maand wel eens lichtjes gevroren, ik zie het onder andere aan een Aloe die buiten was blijven staan, ook de immense engelwortelbladeren zijn tot blubber vergaan. Al zijn die planten zeker niet kapot, integendeel het nieuwe jonge blad staat al fris groen klaar om volgend jaar immense bloem- en zaadschermen te produceren. Enkele echte guldenroedes, die ik pas in september vanuit hun enge potjes in de volle grond had geplant, zijn zo tevreden met hun herwonnen vrijheid dat ze nu zelfs bloeien.

Enkele maretak zijn uit de hoge populieren gewaaid, dat lijkt een gewoonte te worden. Weten die maretakken van onze menselijke kerstgewoontes?

Achter in de tuin glimt het verdorde, roestkleurige blad van de koningsvarens mij tegen, ook hier zitten aan de bladvoet al kleine knoestjes klaar om volgend jaar genereus nieuw blad te vormen. Ook speenkruid is massaal aanwezig, zo jong is het blad goed te eten, nog smakelijker zijn de sierlijke rosetten van de kleine veldkers. Kersttijd, wintertijd, omslag in de natuur. Dood en leven, licht en donker. Vergankelijkheid en verrijzenis is nu in de natuur aanwezig.

http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/mythologie/84425-maretak-spiritueel-en-rationeel.html
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/23261-guldenroede-voor-gouden-urine.html
https://sites.google.com/site/kruidwis/planten-van-a-tot-z/osmunda-regalis-royal-fern-koningsvaren

Geen opmerkingen: