Posts tonen met het label Achillea. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Achillea. Alle posts tonen

dinsdag, maart 02, 2021

Jong en oud duizendblad

Jonge blad van duizendblad Achillea millefolium begint fris gewassen aan een nieuw groeiseizoen. Nieuw groen doet dit jaar meer dan ooit leven. 

Duizendblad een eeuwenoude plant en geneeskruid. Pollen van duizendblad zijn samen met de pollen van andere geneeskruiden al aangetroffen in een neanderthalergraf dat dateert uit 65000 jaar voor Christus. De oudste schriftelijke bronnen in Europa waarin de medicinale toepassing van duizendblad wordt genoemd, zijn van Plinius de Oudere en Dioscorides (eerste eeuw na Christus), en van latere datum – ongeveer 950-1000 jaar na Christus – zijn enkele Anglosaksische kruidenboeken zoals het Old English Herbarium, het Leechbook van Bald en Lacnunga. In deze bronnen wordt het gebruik van duizendblad aangeprezen voor de behandeling van onder andere (bloedende) wonden en ontstekingen, hoofdpijn, koorts, maag-darmklachten (brandend maagzuur, buikpijn, spijsverteringsklachten en diarree), menstruele bloedingen en longaandoeningen. 

De aanwezigheid van flavonoïden (spasmolytische werking), koffiezuurderivaten (choleretische activiteit) en sesquiterpenen (ontstekingsremmende en antibacteriële effecten) in duizendblad lijkt dit traditionele gebruik te onderbouwen. Naast de traditionele toepassingen wordt in fytotherapeutische handboeken aan duizendblad sporadisch ook een bloeddruk verlagende werking toegeschreven. Recenter experimenteel farmacologisch onderzoek lijkt deze hypotensieve activiteit en andere cardiovasculaire effecten van duizendbladextracten te bevestigen.

Vaatbeschermende activiteit 

Dall’Acqua et al. hebben de vaatbeschermende werking en effecten op vasculaire ontsteking van een methanolextract van de gedroogde bovengrondse delen van duizendblad onderzocht. Het extract werd fyto-chemisch gekarakteriseerd door de aanwezigheid van chlorogeenzuur, kinazuurderivaten en flavonoïd(glycosid)en. In vasculaire endotheelcellen remde het duizendbladextract de door interleukine-1β geïnduceerde activatie van de pro-inflammatoire transcriptie factor nuclear factor-κB. Deze bevindingen vormen een eerste aanwijzing voor de beschermende werking van duizendblad bij vasculaire ontstekingsreacties. Ontsteking aan de vaatwand veroorzaakt atherosclerose. In concentraties beneden 60 μg/ml stimuleerde het duizendbladextract de groei van vasculaire gladde spiercellen met 30-40%. Het extract veroorzaakte daarnaast ook een significante verhoging van de levensvatbaarheid van vasculaire gladde spiercellen, een effect dat werd geblokkeerd door een niet-selectieve remmer van de oestrogeenreceptor. Deze waargenomen effecten op het vasculaire gladde spierweefsel doen vermoeden dat duizendblad bij de progressie van atherosclerose kan leiden tot een meer stabiel fenotype van atherosclerotische plaques, waardoor het risico op trombose vermindert.

  • Dall’ Acqua S, Bolego C, Cignarella A, Gaion RM, Innocenti G. Vasoprotective activity of standardized Achillea millefolium extract. Phytomed 2011;18:1031-6.
  • Applequist WL, Moerman DE. Yarrow (Achillea millefolium L.): a neglected panacea? A review of ethnobotany, bioactivity, and biomedical research. Econ Bot 2011;65(2):209-25
  • 3 Benedek B, Kopp B. Achillea millefolium L. s.l. revisited: recent findings confirm the traditional use. Wien Med Wochenschr 2007;157(13/14):312-4. 
  • 4 Si XT, Zhang ML, Shi QW, Kiyota H. Chemical constituents of the plants in the genus Achillea. Chem Biodivers 2006;3:1163-80.

dinsdag, augustus 20, 2019

Oude glorie: Wilde bertram

Er zijn zo van die planten, die in vergetelheid een rustig leven leiden. Onopvallend, omdat ze niet gebruikt worden of omdat ze niet algemeen voorkomen of juist omgekeerd, omdat ze niet zeldzaam genoeg zijn, om eventueel beschermd te worden. Maar als je dan oude kruidenboeken bestudeerd, ontdek je dat zo'n plant een ongelooflijke reputatie gehad heeft. Zo'n een plant is de Wilde bertram.

Wie was Bertram en hoe wild was hij?
De naam is mogelijk afkomstig van de mythische figuur Perchta, leidster van het 'wilde heir', een groep van ongedoopte kinderzielen, die zij begeleidde op hun dooltochten. Alleen is het niet duidelijk wat deze wijze vrouw met de plant te maken  had.

Onze bertramnaam kan ook een verbastering zijn van de Middeleeuwse naam voor deze plant 'piretrum'.

Een derde mogelijkheid, dat het afkomstig is van het oudduitse woord 'berchtram', wat vuurwortel betekent. De wortel smaakt scherp zoals Jan Yperman in 1310 al vertelde 'die wortel is lanck, ende brandende op den tonghe'. Hij werd dan ook tegen tandpijn ingezet, als ontsmettend en pijnstillend middel maar ook om te gebruiken vooraleer je naar de tandarts gaat,'piretrum' in azijn getrokken, ende gestreken tussen de tanden ende het tandvlees, dit doet de tant so wankelen dat hi goet is uit te halen'. Dodoens zegt ' tegen de killende tanden, die van de te onmatighe kouwe veroorzaect zijn' Hij noemt het dan ook tantcruyt'.

Bertram oogsten langs de Aulne
Nieskruid.
Die bloemen van desen cruyde voor die nuese ghehouwen ende gheroken doen niesen ende daer om heet dit cruyt Ptarmice ende Sternutamentaria, dat es Niescruyt. En volgens Dodoens is Wilde bertram ook goed tegen blauwe plekken en kneuzingen. Hij zegt dat ' die bladeren gruen ghestooten verdrijven die blauw gheslaghen ghevallen oft ghestooten plecken ende doen dat gheronnen bloet sceyden/ op die plaetse die ghequetst es'. Dit heel cruyt es van smaecke scerp ende bytende/ den Bertram volnaer van smaecke gelijck ende daer omme worddet oock wilden Bertram gheheeten. 

Dodoens maakt dus een onderscheid tussen Bertram, Anacyclus pyrethrum en Wilde bertram Achillea ptarmica. Deze 2 planten worden blijkbaar wel eens verward, zo worden ze allebei door Zorn in Artsenijgewassen kwijlwortel genoemd, Hij schrijft ' Het verwekt zo het gekauwd word, kwijling en werd uit dien hoofde bij kiespijn voorgeschreven en van Boerhaven om die reden bij slijmerige keelziektes gebruikt'. De grote geneesheer Boerhave heeft het dus ook gebruikt..

De Latijnse naam Achillea ptarmica, van het Griekse ptarmusthai en van ptarmos, verwijst weer naar de niesverwekkende werking. Ook de Engelse naam Sneezewort, sneezeweed geeft hezelfde neusprikkeld effect aan en de Franse naam, Achillée sternutatoire verwijst naar zijn gebruik als snuifmiddel, als sternutatorium, zoals dat deftig in de apothekersboeken vermeld werd.

Uit de geschiedenis kennen we dus vooral 2 medicinale werkingen van Wilde bertram: pijnstillend, verdovend bij tandontstekingen en als snuifpoeder slijmoplossend en slijmuitscheidend.

Hedendaags
Wilde bertram wordt nu niet veel meer gebruikt, maar zijn prikkelend en verdovend effect is in de praktijk genoeg bewezen, deze werking doet mij sterk denken aan het effect van Rode zonnehoed bij tandontstekingen. Deze Echinacea purpurea is ook botanisch nauw verwant aan Achilleaptarmica. Zou onze Wilde bertram dezelfde ontstekingswerende en immuunversterkende werking kunnen hebben? En inderdaad in de plant werden alkylamides gedetecteerd, dezelfde stoffen die ook rode zonnehoed zijn werkzaamheid geven.

Lees ook https://sites.google.com/site/kruidwis/planten-van-a-tot-z/achillea-ptarmica

zaterdag, juni 11, 2011

Duizendblad

Onze grootste onkruiden lijken ook onze grootste geneeskruiden te zijn. Noem maar op: brandnetel, paardenbloem, weegbree en duizendblad. Niet alleen zijn er veel succesvolle geneeskrachtige ervaringen met deze planten, ze worden ook steeds meer wetenschappelijk onderbouwd en daarbij groeien ze overal en kunnen dan ook makkelijk geoogst en gebruikt worden. Doe het zelf dus, maar wel op een verstandige manier. Het is nu bijvoorbeeld het moment om duizendblad te oogsten.

Duizendblad werd in het verleden op de slagvelden gebruikt als bloedstelpend en wondgenezend middel. Een oude legende verhaalt hoe Sint Jozef, die timmer­man weet je, zich verwondde en dat Jezus, die in zijn nabijheid speelde, de wond genas door er duizendblad op te leggen. Ach, het zijn legenden ... of ze waar ge­beurd zijn weten we niet en zullen we ook nooit te weten komen. Een ding is echter wel zeker, won­den aan handen, voeten en onderbenen genezen, zeker bij oudere men­sen, soms heel slecht. Een wond aan het onderbeen kan bij een bejaard iemand soms het begin van het einde betekenen. Niet zo vreemd, als we ons realiseren dat de doorbloeding van de extre­miteiten afneemt naarmate we ouder worden. En voor de circulatie en als wondgenezend middel, daar is duizendblad nu juist bijzonder goed voor.

Duizendblad bij Bellegarde
Maar duizendblad is nog voor veel meer goed. Als bitterstofplant is het spijsvertering bevorderend, als etherische olieplant met azuleen is het krampwerend en dus te gebruiken bij menstruatiepijn. Samen met echte kamille en zoethout bijvoorbeeld is ook te gebruiken bij maagpijn en maagzweren. Voor deze toepassing zijn er zelfs enige wetenschappelijke aanwijzingen. Een recent voorbeeld.

Potrich FB, Allemand A, Silva LM, Santos AC, Baggio CH, Freitas CS, Mendes DA, Andre E, Werner MF, Marques MC. Antiulcerogenic activity of hydroalcoholic extract of Achillea millefolium L.: Involvement of the antioxidant system. J Ethnopharmacol 2010 Apr 23.

ACHILLEA MILLEFOLIUM: L. is a member of the Asteraceae family that is commonly referred to as "yarrow" and has been used in folk medicine against several disturbances including skin inflammations, spasmodic and gastrointestinal disorders, as well as hepato-biliary complaints. AIM OF THE STUDY: In the present study, we evaluated the efficacy of a hydroalcoholic extract from the Achillea millefolium (HE) for gastroprotective properties and additional mechanism(s) involved in this activity.
MATERIAL AND METHODS: Rats were treated with HE and subsequently exposed to both acute gastric lesions induced by ethanol P.A. and chronic gastric ulcers induced by 80% acetic acid. Following treatment, glutathione (GSH) levels and superoxide dismutase (SOD) activity were measured. The activity of myeloperoxidase (MPO) and histological and immunohistochemical analysis were performed in animals with acetic acid-induced gastric ulcers.
RESULTS: Oral administration of HE (30, 100 and 300mg/kg) inhibited ethanol-induced gastric lesions by 35, 56 and 81%, respectively. Oral treatment with HE (1 and 10mg/kg) reduced the chronic gastric ulcers induced by acetic acid by 43 and 65%, respectively, and promoted significant regeneration of the gastric mucosa after ulcer induction denoting increased cell proliferation, which was confirmed by PCNA immunohistochemistry. HE treatment prevented the reduction of GSH levels and SOD activity after acetic acid-induced gastric lesions. In addition, HE (10mg/kg) inhibited the MPO activity in acetic acid-induced gastric ulcers.
CONCLUSIONS: The results of the present study indicate that the antioxidant properties of HE may contribute to the gastroprotective activity of this extract.